Montaż komina rozpoczynamy od wykonania fundamentu zgodnego z posiadanym projektem. Komin można również posadowić na żelbetonowym stropie, wymaga to jednak wykonania dodatkowego wzmocnienia według zaleceń projektanta. Wierzchnia płaszczyzna fundamentu powinna być dobrze wypoziomowana. Na fundamencie należy położyć poziomą izolację przeciwwilgociową z dwóch warstw papy na lepiku.

Na wcześniej wykonanym fundamencie osadzamy na zaprawie murarskiej M5 pierwszy pustak keramzytowy i wypełniamy go w całości betonem klasy C8/10 (dawna B10). W drugim pustaku za pomocą szlifierki z tarczą do cięcia betonu wycinamy centralnie otwór pod dolną kratkę przewietrzającą o wymiarach 225/140 mm /rys. 3/. Pustak osadzamy na zaprawie i również wypełnimy go betonem do wysokości dolnego otworu pod kratkę (czyli około 43 cm od poziomu posadzki /zdj. A/. Pustaki powinny być wypoziomowane. Gwarantuje to uzyskanie prostego komina.

Na wykonanym cokole osadzamy na zaprawie murarskiej betonowy podkład. Do podkładu przyklejamy kwasoodporną zaprawą kształtkę denną KD z wcześniej wklejoną rurką odprowadzenia skroplin /zdj. B/. W niektórych kształtkach KD jest konieczne wcześniejsze wywiercenie otworu pod odpływ. Wklejony koniec rurki nie może wystawać z kształtki, należy go tak przyciąć aby był możliwy swobodny spływ skroplin. Otwór uszczelniamy kwasoodporną zaprawą. Przed ostatecznym osadzeniem kształtki KD sprawdzamy, czy otwór na drzwiczki w kształtce KWP wypadnie dokładnie pośrodku trzeciego pustaka. W razie potrzeby korygujemy wysokość osadzenia podkładu. Przy montażu odpływu kondensatu należy zwrócić uwagę na centryczny montaż wszystkich elementów. Są one początkiem ceramicznego słupa i powinny być osadzone poziomo co zagwarantuje osiowe przekazywanie obciążeń na fundament.

W trzecim pustaku wycinamy otwór na drzwiczki o szerokości 180 mm na całej wysokości pustaka /rys. 4/.Pustak osadzamy na zaprawie. Montujemy kształtkę wyczystki KWP z otworem rewizyjnym, służącym do osadzenia drzwiczek, wybierania sadzy i inspekcji dna komina. Trójnik osadzamy na ceramicznej kształtce dennej KD. Jako spoiwo zastosujemy dostarczoną w zestawie kwasoodporną zaprawę. Należy pamiętać o zwilżaniu krawędzi trójnika i wygładzeniu wilgotną gąbką wewnętrznych fug. Zwracamy również uwagę na montaż kształtki wewnętrznym wypustem do dołu oraz jej centryczne i pionowe zamontowanie. W trakcie montażu sprawdzamy czy prostokątna ramka przyłącza jest symetrycznie osadzona w stosunku do wyciętego otworu, zarówno w pionie jak i w poziomie /zdj. C/. Należy przystawić drzwiczki do otworu i sprawdzić czy zakrywają one całkowicie wycięty otwór.

Uwaga: Pomiędzy ściankami pustaka a prostokątną ramką powinna być zachowana 10 mm dylatacja. Niedopuszczalne jest stykanie się ramki z pustakiem, może to spowodować jej pęknięcie.

W czwartym /rys. 5/ i piątym /rys. 6/ pustaku wycinamy otwory pod przyłącze spalin. Otwory powinny mieć wymiary:

– dla pustaka o szerokości 36 cm: x=230 mm, y=110 mm
– dla pustaka o szerokości 40 cm: x=270 mm, y=130 mm

Osadzamy na zaprawie czwarty pustak i rozpoczynamy układanie izolacji /zdj. D/. Jest ona dostarczana w postaci wyciętych z twardej wełny mineralnej łupin z zamkami. Jeden element ma długość 330 mm i do pełnego owinięcia rury są potrzebne cztery sztuki. Przy montażu zwracamy uwagę na dopasowanie do siebie poszczególnych zamków (wpust/wypust) oraz na ich położenie w pustaku. Styki nie powinny się znajdować w kanałach wentylacyjnych. Izolację zaczynamy układać od górnego poziomu ramki drzwiczek trójnika KWP.Najpierw docinamy izolację pod wymiar okrągłego wlotu spalin tak aby pionowa rura była całkowicie zaizolowana. Wkładamy wełnę do pustaka. Następnie nakładamy szpachelką na górny zamek kształtki KWP zaprawę i wsuwamy do pustaka z wełną kształtkę KPO /zdj. E/.

Uwaga: Przy wsuwaniu rury do pustaka z wełną kontrolujemy czy zamek z zaprawą nie uległ zabrudzeniu kawałkami wełny.Należy pamiętać o zwilżaniu zamków i wygładzaniu fug. Ponownie docinamy wełnę pod wymiar okrągłego wlotu spalin i wkładamy do piątego pustaka. Pustak wraz z wełną nasuwamy na kształtkę KPO i montujemy na zaprawie /zdj. F/.

Uwaga: Pomiędzy ściankami pustaka a okrągłym wlotem spalin powinna być zachowana 10 mm dylatacja.

Montaż kolejnych elementów systemu będzie się odbywała według schematu: – osadzenie na zaprawie keramzytowego pustaka – wsunięcie do środka łupin izolacji /zdj. G/ – naniesienie szpachelką na dolną zwilżoną krawędź rury kwasoodpornej zaprawy – wsunięcie rury ceramicznej /zdj. H/ – zebranie nadmiaru zaprawy wilgotną gąbką Czynności te powtarzamy aż do etapu nałożenia betonowej czapki. Kontrolujemy utrzymanie słupa komina w pionie oraz łączenie ceramiki wypustem do dołu.

Uwaga: Przed zamontowaniem ostatniego pustaka należy zmierzyć wysokość komina od jego podstawy. Może się okazać, że rzeczywista wysokość będzie większa od deklarowanej. Jest to wynik zastosowania grubszej warstwy zaprawy niż 1,0 cm. Wtedy ostatni pustak należy przyciąć tak aby uzyskać zamierzoną wysokość. Jeżeli tego nie zrobimy to może nam zabraknąć rury ceramicznej i otuliny.

Komin kończymy pustakiem z wyciętym otworem 140/160 mm (szer./wys.) pod górną kratkę przewietrzającą. Kratkę montujemy za pomocą rozprężnych uchwytów montażowych /zdj. I/. Blaszki kratki powinny być tak ustawione aby padający deszcz nie spływał do wnętrza komina. Na ostatnim pustaku osadzamy za pomocą zaprawy betonową czapkę i montujemy chromoniklowy mankiet. Najlepiej użyć do tego czterech kołków szybkiego montażu 6/40 mm. Do mankietu przytwierdzamy ochronny daszek.

Ostatnia rury ceramiczna /zdj. J/ powinna się kończyć 7,0 cm poniżej górnego poziomu ostatniego pustaka. Umożliwi to swobodne wydłużanie się ceramicznego słupa pod wpływem temperatury. Izolacja powinna sięgać do wysokości kratki wentylacyjnej tak aby było możliwe swobodne przewietrzanie komina. Niedopuszczalne jest zamontowanie rur ceramicznych na „sztywno” z czapką, brak możliwości rozprężenia się spowoduje popękanie wkładów.

Uwaga: Na zdjęciu pustak jest rozcięty jedynie w celach pokazowych.

Wykonamy izolację otworu wlotu spalin. W tym celu docinamy płytę czołową i osadzamy w otworze /zdj. K/. Płytę najlepiej ciąć ostrym nożem dociskając mocno drewniana listwą. W ten sposób krawędź płyty będzie gładka a folia aluminiowa niepostrzępiona. Montujemy ochronną maskownicę /zdj. L/. Najprościej wykonać to za pomocą gwoździ bo betonu lub kołków szybkiego montażu.

Montujemy drzwiczki wyczystkowe /zdj. M/. Przybijamy je do pustaka gwoździami do betonu. Na połączeniu z trójnikiem drzwiczki uszczelniamy kwasoodporną zaprawą. We wcześniej przygotowanym otworze montujemy dolną kratkę przewietrzającą /zdj. N/. Wycinamy w niej otwór pod rurkę odprowadzenia skroplin. Odginamy rozprężne uchwyty i wciskamy kratkę do otworu.

Gotowy komin należy otynkować warstwą tynku cementowo-wapiennego o grubości 2,0 cm. Część wystającą ponad dach można dodatkowo okleić płytkami klinkierowymi lub obudować cegłą klinkierową /rys. 7/. Wtedy oprócz górnej czapki będzie potrzebna dodatkowa dolna betonowa płyta wsporcza pod obudowę z cegły. Podczas murowania, cegły należy licować z zewnętrzną krawędzią tej płyty. Pomiędzy cegłami a keramzytowymi pustakami zostawić dylatację. W pierwszej warstwie kilka fug czołowych powinno być otwartych. Ze względu na nośność płyty wsporczej wysokość ceglanej obudowy nie powinna być wyższa niż 1,20 m.

Jeżeli komin będzie posadowiony przy zewnętrznej ścianie budynku to należy go przymocować do ściany obejmami wykonanymi z płaskowników /rys. 8/. Obejmy mocujemy do ściany za pomocą stalowych kotew rozporowych w miejscu występowania wieńców, w rozstawie nie większym niż 3,00 m. Wysokość komina poza ostatnią podporę (najwyższą obejmę) nie może przekraczać 1,20 m. W innym przypadku komin należy dozbroić.

W przypadku „mokrego stanu pracy” przewodu kominowego wyższego niż 15,00 m, odcinki przewodu usytuowane poza przestrzenią grzewczą budynku oraz nad dachem powinny być osłonięte dodatkową warstwą wełny mineralnej o grubości 3,0 cm lub 2,0 cm, jeżeli stosuje się również obmurowanie o grubości co najmniej 11,5 cm.